Na jakiej podstawie twierdzisz że czyścieć istnieje?

Tekst znalazłem w sieci i umieszczam za zgodą autora:

 

“To ciekawe pytanie, biorąc pod uwagę że w żadnym miejscu Biblia nie wspomina o miejscu takim jak czyściec. Nie tylko nie używa takiego słowa ale nawet opisowo nie wskazuje żadnego miejsca które mogłoby służyć takiemu celowi – oczyszczeniu z grzechów po śmierci i zbawieniu mimo grzesznej duszy. W Biblii znajduje się mnóstwo wersetów mówiących o niebie, mnóstwo mówiących o piekle (także z użyciem tego słowa oraz opisowo jako “jezioro ogniste”), ale nie ma niczego o czyśćcu.

Istnieją za to wersety wskazujące jasno i niezbicie na to, że nie ma takiego miejsca jak czyściec.

Co więcej fakty historyczne wskazują, że czyściec został “ustanowiony” w 1443 roku na Soborze we Florencji dla korzyści finansowych (sprzedaż odpustów).

Zacznijmy od Pisma Świętego:

Mateusza 25:33-46

33. I ustawi owce po swojej prawicy, a kozły po lewicy.
34. Wtedy powie król tym po swojej prawicy: Pójdźcie, błogosławieni Ojca mego, odziedziczcie Królestwo, przygotowane dla was od założenia świata.
(…)
41. Wtedy powie i tym po lewicy: Idźcie precz ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny, zgotowany diabłu i jego aniołom.
(…)
46. I odejdą ci na kaźń wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego. (nie ma mowy o czyśćcu)

 

Jak wiemy, bo wielokrotnie omawiano ten fragment w szkole na Religii czy na Języku polskim, kozły przedstawiają ludzi idących do piekła, owce – idących do nieba. Nie ma trzeciej grupy pół- kozłów, pół- owieczek, którzy będą się czyścić w czyśćcu i potem dojdą do nieba. Nie sądzę, by Bóg zapomniał o tak ważnej rzeczy opisując Sąd Ostateczny. Napisane też jest, że “sprawiedliwi” odejdą do życia wiecznego. Nie ma wśród nich niesprawiedliwych, lub częściowo sprawiedliwych.

Mat. 7:13-14
Wchodźcie przez ciasną bramę; albowiem szeroka jest brama i przestronna droga, która wiedzie na zatracenie, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. A ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do żywota; i niewielu jest tych, którzy ją znajdują.

I znowu Biblia poucza nas o dwóch drogach, nie ma mowy o trzeciej, “średnio – szerokiej” drodze. Nie ma innej drogi dotarcia do Boga i do zbawienia niż wąska droga. A tą drogą nie będzie chodził bezbożny:

I będzie tam droga bita, nazwana Drogą Świętą,
Nie będzie nią chodził nieczysty; będzie ona tylko dla jego pielgrzymów.
Nawet głupi na niej nie zbłądzi.
Nie będzie tam lwa i zwierz drapieżny nie będzie po niej chodził,
tam się go nie spotka. Lecz pójdą nią wybawieni.
I wrócą odkupieni przez Pana, a pójdą na Syjon z radosnym śpiewem.
Wieczna radość owionie ich głowę, dostąpią wesela i radości,
a troska i wzdychanie znikną. Izaj. 35:8-10

Nie można być zbawionym po śmierci. Po pierwsze, znowu Biblia w ani jednym miejscu nie nakazuje się modlić o zmarłych, żaden apostoł nie modli się o zmarłych, w żadnym miejscu nikt nie powiedział, że po śmierci też można się “poprawić” i “oczyścić”. Poza tym cale przesłanie ewangelii temu przeczy. Jezus, Syn Boży, zszedł na Ziemię i oddał swoje życie za nas, abyśmy my mogli mieć wybaczone nasze grzechy i dostąpić zbawienia, przez oczyszczającą moc Jego krwi. To dość heroiczny krok. Gdyby zbawienie możliwe było po śmierci, gdyby można było jeszcze po śmierci w jakiś inny sposób zostać oczyszczonym i zbawionym, Jezus nie musiałby schodzić na Ziemię i złożyć samego siebie jako ofiarę przebłagalną za nasz grzech. Zrobił to z miłości oraz dlatego, że wiedział, iż nie ma innego wyjścia by nas uratować. Nie ma czyśćca. Boże prawo jest jasne: Życie jest okresem próby. Albo szukasz Boga, znajdujesz Go i podążasz za Nim albo nie zdajesz egzaminu, życie jest tylko jedno i tylko jedna jest szansa. Albo usłyszysz głos Boga i odpowiesz mu, albo skończy się wszelka nadzieja w chwili gdy umrzesz a Ty umrzesz w grzechu.

Gdy ludzie nie czytają Biblii, dają się zwodzić i wierzą w różne, nie poparte Biblią dogmaty. Czytaj Biblię a zobaczysz, że Ona cała mówi o tym, że Bóg nienawidzi grzechu, że miłuje czystość i że tylko Ci, którzy żyjąc na Ziemi “zapierają się samych siebie” i rezygnują z grzechu oraz: “piorą szaty w krwi Chrystusa” będą zbawieni.

Przyp. 11:20-21
Ohydą dla Pana są ludzie przewrotnego serca, lecz podobają mu się ci, którzy postępują nienagannie. To rzecz pewna, że zły nie ujdzie kary, lecz potomstwo sprawiedliwych będzie wybawione.

I znów przewrotność i ohyda zostały przeciwstawione nienaganności. To całkowite skrajności. Bóg nie mówi nic o tych średnich, “częściowo wierzących”, “częściowo grzesznikach”. Jaki stosunek ma Bóg do tych “średnich” wierzących pokazuje poniższy fragment:

Obj. 3:15-16
Znam uczynki twoje, żeś ani zimny, ani gorący. Obyś był zimny albo gorący! A tak, żeś letni, a nie gorący ani zimny, wypluję cię z ust moich.

Tych letnich, pół wierzących pół grzeszników Bóg WYPLUJE z ust swoich. Nie brzmi to jak nadzieja, jak druga szansa, jak możliwość zbawienia dla tych ludzi. A przecież list ten z którego pochodzi ten cytat napisany został do wierzących. Tak więc “letni wierzący” zostaną wypluci. Nie będą zbawieni.

Warto też wiedzieć, że nie można służyć Bogu i diabłu jednocześnie. W takiej sytuacji, gdy ktoś trochę wierzy w Boga, a poza tym służy diabłu (bo grzeszy), to po prostu w całości należy do Szatana, bo nic co grzeszne nie ostoi się przed Bogiem. I taki człowiek idzie na potępienie, tak, jak na to zasłużył, a zbawieni będą Ci, którzy wybrali Pana i oddzielili się od grzechu.

Biblia stawia sprawę jasno także w poniższych fragmentach:

Ps. 11:7
Bo sprawiedliwy jest Pan, kocha sprawiedliwość, Prawi zobaczą oblicze jego.

Tylko Prawi zobaczą oblicze Pana. Grzesznicy, nawet ci “niewielcy”, popełniający “średnie” bezprawie – już nie.

Przyp. 11:19
Kto trwa mocno w sprawiedliwości, żyć będzie; lecz kto ugania się za złem, umrze.

I znów widać tylko dwa wyjścia. Albo żyjesz w sprawiedliwości, albo nie. Albo szukasz Boga albo uganiasz się za złem. Nie ma opcji po – między. Opcja po – między jest także uganianiem się za złem. “Lecz kto ugania się za złem, umrze”. Nie ma nadziei dla tych, którzy za życia Pana nie szukają. Ich nadzieja trwa tak długo, jak długo żyją, a potem jest Sąd. Mówi o tym ten fragment:

Hebr. 9:27
A jak postanowione jest ludziom raz umrzeć, a potem sąd.

Modlitwy za zmarłych nie mają więc sensu:

Przyp. 11:7 Gdy umiera człowiek bezbożny, to kończy się wszelka nadzieja.

Jeżeli kończy się po śmierci wszelka nadzieja, to nie ma czyśćca ani żadnej możliwości obmycia z grzechów już po śmierci.

Mar. 16:15-16 I rzekł im: Idąc na cały świat, głoście ewangelię wszystkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i ochrzczony zostanie, będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony.

W Ewangelii Marka znów czytamy o tylko dwóch możliwościach: zbawieniu i potępieniu. Opisane też jest jakie są warunki obu tych zdarzeń. Zbawieni będą Ci, co uwierzą, co przyjmą głoszoną im ewangelię. Ponieważ apostołowie byli żywi i głosili żywym nie ma podstaw by uważać, że moze w jakikolwiek sposób tyczyć się to umarłych. Ci co uwierzyli będą zbawieni, a ci co nie – potępieni. Nie ma takich, którzy są gdzieś po środku. Zawsze trzeba wybrać stronę, albo jest się po stronie Boga albo diabła. Jeśli nie wiesz, gdzie jesteś to najprawdopodobniej jesteś po tej drugiej stronie.

2 Tym. 2:11-12
Prawdziwa to mowa: Jeśli bowiem z nim umarliśmy, z nim też żyć będziemy;
Jeśli z nim wytrwamy, z nim też królować będziemy; jeśli się go zaprzemy, i On się nas zaprze.

Jeśli nie umarliśmy z nim, nie będziemy z nim królować. Jeśli umieramy nie należąc do Pana nie będziemy z nim po śmierci. Ten werset znów nie daje nam możliwości trzeciej opcji.

Obj. 20:12
I widziałem umarłych, wielkich i małych, stojących przed tronem; i księgi zostały otwarte; również inna księga, księga żywota została otwarta; i osądzeni zostali umarli na podstawie tego, co zgodnie z ich uczynkami było napisane w księgach.

Twoje uczynki na Ziemi, to, czy postanowisz szukać Boga, czy podejmiesz to poszukiwanie i czy oczyścisz się w krwi Jezusa będą miały decydujące znaczenie. Po to właśnie zostało nam dane życie, żebyśmy dokonali wyboru.

Nie licz na drugą szansę, twoja szansa jest teraz, jeśli ja zmarnujesz nic Ci już nie pomoże.

Mat. 13:41-43 Syn Człowieczy pośle swoich aniołów i zbiorą z Królestwa jego wszystkie zgorszenia, i tych, którzy popełniają nieprawość, I wrzucą ich do pieca ognistego; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Wtedy sprawiedliwi zajaśnieją jak słońce w Królestwie Ojca swego. Kto ma uszy, niechaj słucha!

Czytaj Biblię sam a znajdziesz setki fragmentów przeczących istnieniu czegoś takiego jak czyściec. Czyściec to sprytny zabieg Szatana, który nie chce, by ludzie szukali Boga ale pragnie ich potępienia. Szatan nazwany jest w Biblii “ojcem kłamstwa”. Jego największym pragnieniem było wpleść te kłamstwo w wiarę chrześcijańską by zwieść wierzących i przekonać ich, że wcale nie trzeba szukać Boga z całej swojej siły. Udało mu się to jak i wiele innych rzeczy, skaził wiarę chrześcijańską, wplótł w nią czyściec, bałwochwalstwo, apokryfy, niepotrzebne dogmaty, uśmiercił tą wiarę, która stała się zimna i martwa.

Ale skąd, jak i dlaczego “czyściec” dostał się do wiary chrześcijańskiej? Oto parę faktów historycznych tej “machlojki” przez którą teraz trzeba ludziom tłumaczyć, że czyśćca nie ma i nigdy nie było:

DOGMAT O CZYŚĆCU ZOSTAŁ USTANOWIONY W 1443 ROKU NA SOBORZE WE FLORENCJI.

Nasuwa się pytanie, dlaczego tak późno? Dlaczego o czyśćcu nie mówił Jezus, ani apostołowie? Nie mówi Biblia, która ma być naszym drogowskazem do nieba? Jak widać czyściec nie ma nic wspólnego z Biblią, ale został wymyślony w 1443 roku dla korzyści finansowych. Prawdopodobnie to najlepszy interes, jaki na świecie wymyślono. Kościoły na tym procederze niebywale się wzbogaciły, choć Jezus Chrystus polecił, aby jego słudzy żyli skromnie. To wszystko niesłychanie wzburzyło odważnego niemieckiego księdza, który nie tylko że był rozsądny, to poza tym dobrze znał Biblię – był doktorem teologii. Mowa o Marcinie Lutrze. W roku 1517 zaprotestował przeciwko sprzedawaniu odpustów, ale też i wielu innych kłamstwach i nadużyciach.

Odpusty sprzedawał nie byle kto, ale wysłannik papieża, a pieniądze zbierał nie na byle co, ale na budowę bazyliki świętego Piotra w Rzymie, obiektu zaliczonego potem do współczesnych siedmiu cudów świata. Turyści zwiedzający dziś tę architektonicznie przepiękną budowlę, nie zastanawiają się, czy środki na jej wzniesienie zdobywane były w sposób uczciwy, czy też wyłudzane za pomocą oszustwa. Wysłannik papieża rzymską ofertę przedstawiał następującym wierszykiem:

“Gdy tylko moneta w szkatule zabrzęczy dusza już więcej w czyśćcu się nie męczy.”

Wmawiano wiernym, że niebo można kupić, a kary za grzechy uniknąć jeśli się ma pieniądze i da się je odpowiednim osobom, czyli że Bóg jest podobny ludziom – nie jest sprawiedliwy. Zbawienie kupowano i sprzedawano jak każdy inny towar na rynku. Kupowano przebaczenie morderstwa, cudzołóstwa, kłamstwa, kradzieży, przeklinania itd. Można było nabyć przebaczenie nie popełnionych jeszcze grzechów, czyli grzechów, które dopiero planowało się popełnić. Jednym słowem “czyściec” przynosił duże zyski. Ale był i jest bajką. W Ewangelii św. Łukasza są opisane dwie drogi. Jedna prowadzi do nieba, druga na wieczne potępienie.

Source: http://sunrise.republika.pl/czysciec.html