Truth in the end times. Biblical Christians.

Biblical Christians. THE TRUTH FOR THE FOLLOWERS OF JESUS CHRIST "Ye shall know the truth, and the truth shall make you free."

“Święci” kościoła Rzymskiego odc1 – Atanazy

Zgodnie z obietnicą z przed kilku tygodni przedstawiał po raz pierwszy fakty historyczne z życia hierarchów kościoła rzymskiego na podstawie książki historycznej “Zbrodnie kościoła”.

Atanazy – biskup Aleksandrii.

 

“Atanazy Wielki, gr. Μέγας Αθανάσιος, Atanazy Aleksandryjski, gr. Αθανάσιος Αλεξανδρείας, cs. Swiatitiel Afanasij Wielikij, archijepiskop Aleksandrijskij (ur. ok. 295, zm. 2 maja 373) – biskup Aleksandrii, pisarz wczesnochrześcijański, teolog-apologeta, kaznodzieja, ojciec i doktor Kościoła, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego.

Urodził się w Egipcie, najprawdopodobniej w Aleksandrii, z pochodzenia był Grekiem. Władał greką oraz językiem koptyjskim. W młodości żył w odosobnieniu na pustyni egipskiej, gdzie spotkał swojego późniejszego mistrza, św. Antoniego Pustelnika. W 319 roku przyjął diakonat. Na sobór nicejski (325) przyjechał u boku swego biskupa św. Aleksandra. Brał czynny udział w walce przeciw arianom i przyczynił się do potępienia ich poglądów. To spowodowało późniejsze intrygi przeciw niemu i wygnania. W roku 328 został wybrany biskupem Aleksandrii. W 335 r. cesarz Konstantyn pod wpływem Euzebiusza z Nikomedii skazał go na wygnanie, które Atanazy spędził w Trewirze. Był w tym czasie gościem m.in. św. Serwacego, biskupa Tongeren. Z wygnania wrócił w 337 r. po śmierci cesarza. Po dwóch latach musiał znów opuścić Aleksandrię, tym razem udał się do Rzymu, gdzie przebywał pod opieką papieża Juliusza I. Nadal walczył z arianami, zyskując poparcie papieża, biskupów zachodnich i synodów. Mimo że został uznany za niewinnego przez synod w Sardyce (obecnie Sofia w Bułgarii), który odbył się ok. 343 r., nie mógł powrócić do Aleksandrii. Dopiero w 345 r. po śmierci Grzegorza z Kapadocji (będącego biskupem Aleksandrii) cesarz Konstancjusz zgodził się na powrót Atanazego do Aleksandrii. Tym razem rządził biskupstwem dziesięć lat, w tym czasie starał się wzmocnić wiarę w Egipcie oraz rozszerzyć ją w innych krajach (Etiopii, Arabii), popierał ośrodki monastyczne i pustelnicze, pisał dzieła teologiczne. Konstancjusz nie do końca pogodził się z bytnością Atanazego w Aleksandrii. Żądał, by biskupi odwołali go z urzędu, jednak ani w 353 r. biskupi galijscy zebrani w Arles, ani w 355 obecni na synodzie w Mediolanie nie zdołali przekonać papieża Liberiusza o nieprawowierności Atanazego, dlatego cesarz wysłał bandytów, aby go usunęli przemocą. Święty uciekł na pustynię, tworzył tu swe dzieła teologiczne. Po śmierci cesarza w lutym 362 powrócił znów na swą stolicę biskupią, chciał rozpocząć synod, który rozstrzygnąłby zagadnienia dotyczące wiary, jednak cesarz Julian po dziewięciu miesiącach wygnał go z Aleksandrii. Po śmierci cesarza Juliana Atanazy powrócił tylko na dwa lata (363-365), gdyż cesarz Walens też go wygnał. To wygnanie trwało krótko, ponieważ już w 366 r. cesarz pozwolił mu wrócić, tym razem na dobre. Atanazy głosił kazania i pisał dzieła teologiczne wyjaśniające Tajemnicę Wcielenia, zdefiniowaną na soborze w Nicei (325 r.) za czasów jego młodości. Zmarł, dożywszy blisko osiemdziesięciu lat, w Aleksandrii w nocy z 2 na 3 maja 373 r., otoczony przez prezbiterów kościoła aleksandryjskiego i opłakiwany przez wiernych

Wikipedia

 

Anatazy nazywany Wielkim przez ojców kościoła był w istocie małym i chorowitym człowiekiem. Wygląd miał tak brzydki, że cesarz Julian nadał mu przezwisko “homunculus” (karzełek). W swojej karierze szedł z żelazną konsekewncją. Wg “Kryminalnej historii chrześcijaństwa” historyka Karlheinza Deschnera, wyróżnia się jako zwolennik “brutalnej przemocy wobec swoich wrogów, znęcaniem się, pobiciami, podpalaniem kościołów i zabójstwami”

Po za tym Anatazemu nie brakowało wśród “cnót” świętego męża: korupcji, fałszerstwa i sztuki.

Elekcja Anatazego na biskupa miała charakter burzliwy. Na ulicach Aleksandrii powstały zamieszki, będące komentarzem wyboru nowego Biskupa. Cesarz Konstantyn w związku z tym żałował tego wyboru i napisał list do Anatazego wzywając do bardziej łagodnych środków. W rezultacie Anatazy kontynuował swoją działalność polityczną polegającą na pobiciach, wsadzaniu do więzień i wypędzeniach. Jego wysłannik Makary zdewastował należącą do przeciwnej frakcji. Poprzewracał ołtarze i rozbił kielich zawierający hostie..

 

Kościół sobie z nim nie radził i w efekcie został wygnany do Trewiru. Konstantyn skierował list do synodu w Tyrze, w którym nakazał pozbawienia Anatazego katedry biskupiej. Ten poddał ten list manipulacji ponieważ Anatazy przekazał jego dwie wersje. To poirytowało cesarza. Został wygnany a Arianie przejęli jego rządy aż do czasu śmierci Konstantyna. Biskupem został Ariusz, który po jakimś czasie zmarł w nieznanych okolicznościach.

W ten sposób zostały wysłuchane modlitwy Anatazego, który życzył mu:

“śmierci poprzez  rozkład jelit, wątroby i serca, zmiane w ściek i utonięcie w kloace”

Anatazy powrócił do Aleksandrii za czasu Konstantyna II, który także miał z nim problemy.

Konstanciusz w 355 roku okresłil go jako “krwiożerczego męża, który śmieje się szyderczo światu w twarz”.

Updated: 11 January 2015 — 23:40

1 Comment

Add a Comment
  1. hehe, KK lepiej wie kto jest święty niż sam Pan Bóg 😀

Leave a Reply

Truth Detective, Good News and Revelation © 2015 Frontier Theme
en_USEnglish