Prawda o znakach i cudach w Ruchu Wiary

“Aby odpowiedzieć na to pytanie musimy uzmysłowić sobie czym dar języków jest a czym nie jest wg. Słowa Bożego

Prawdziwy dar
• To płynne i z prawidłowym akcentem mówienie innymi zrozumiałymi językami (więcej niż jednym), których wierzący wcześniej się nie uczył.

Dzieje 2:7-8
7 I pytali się nawzajem zdziwieni i pełni zdumienia: Czy ci wszyscy, którzy mówią, nie są Galilejczykami?
8 Jak to jest, że każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty?

Dzieje 10:44-47
44 A gdy jeszcze Piotr mówił te słowa, Duch Święty zstąpił na wszystkich słuchających tej mowy.
45 I zdziwili się ci wierzący pochodzący z obrzezania, którzy przyszli z Piotrem, że dar Ducha Świętego został wylany także na pogan.
46 Słyszeli ich bowiem mówiących językami i wielbiących Boga. Wtedy Piotr się odezwał:
47 Czy ktoś może odmówić wody, żeby byli ochrzczeni ci, którzy otrzymali Ducha Świętego jak i my?

Dzieje 11:15
15 A gdy zacząłem mówić, zstąpił na nich Duch Święty, tak jak na nas na początku.

Dzieje 19:6
6 A kiedy Paweł położył na nich ręce, zstąpił na nich Duch Święty i mówili językami, i prorokowali.
Nic w powyższym fragmencie nie wskazuje, że zaistniała jakaś zmiana co do natury daru języków.

Łukasz, autor Dziejów spisanych w roku 62 a.d. znał pierwszy list do Koryntian napisany przez Pawła w roku 55 a.d. (7 lat wcześniej) a zatem wiedział o problemie przedstawionym w 1 Kor. 14:5 a mimo wszystko ciągle definiuje mówienie językami jako mówienie obcym językiem lub dialektem a nie jako niezrozumiałą mowę w ekstazie czy prywatny i sekretny język modlitewny.
.

• Jawny dar przeznaczony w pewnym stopniu do budowania kościoła (o ile interpretowany)
1 Kor. 14:5
5 A chciałbym, żebyście wszyscy mówili językami, bardziej jednak, abyście prorokowali. Większy bowiem jest ten, kto prorokuje, niż ten, kto mówi obcymi językami, chyba że tłumaczy, aby kościół był zbudowany.
.

• Znak sądu dla niewierzących Żydów świadczący o tym, że ewangelia jest przeznaczona dla wszystkich ludzi.
1 Kor. 14:21
21 W prawie jest napisane: Przez ludzi obcych języków i przez usta obcych będę mówić do tego ludu, ale i tak mnie nie usłuchają, mówi Pan.

Izajasz 28:11-12
11 Zaiste, przez jąkających się i mówiacych obcym językiem przemówi do tego ludu ten,
12 który im rzekł: To jest odpoczynek, dajcie odpoczynek zmęczonemu, i to jest wytchnienie! Lecz nie chcieli słuchać.
.

• Dar zawierał objawienie, wiedzę, proroctwo lub naukę w obcym języku
1 Kor. 14:6,
6 Teraz więc, bracia, gdybym przyszedł do was, mówiąc obcymi językami, jaki pożytek mielibyście ze mnie, jeślibym nie mówił do was albo przez objawienie, albo przez wiedzę, albo przez proroctwo, albo przez naukę?
.

• Ggdzie dominującym tematem było ogłoszenie, błogosławieństwo i dziękowanie Bogu za czas łaski dla pogan
Rzymian 11:25
25 Nie chcę bowiem, bracia, abyście nie znali tej tajemnicy – żebyście sami siebie nie uważali za mądrych – że zatwardziałość po części przyszła na Izrael, dopóki nie wejdzie pełnia pogan.

1 Kor. 14:16-17
16 Jeśli bowiem będziesz błogosławił duchem, jakże ktoś spośród nieuczonych na twoje dziękczynienie odpowie „Amen”, skoro nie rozumie, co mówisz?
17 Ty wprawdzie dobrze dziękujesz, ale drugi się nie buduje.
.

• Spowodowane odrzuceniem i sądem nad narodem żydowskim. Mówiący obcymi językami po raz pierwszy w historii świata cytowali słowa wypowiedziane w księdze Izajasza nie po hebrajsku
Izajasz 28:5-12
5. Dnia onego będzie Pan zastepów koroną ozdoby, i koroną sławy ostatkowi ludu swego,
6. I duchem sądu siedzącemu na sądzie, a mocą tym, którzy odpierają bitwę aż do bramy.
7. Ale i ci od wina błądzą, i od mocnego napoju potaczają się. Książę i prorok błądzą od mocnego napoju, utonęli w winie, potaczają się od mocnego napoju, błądzą w widzeniu, potykają sie w sądzie.
8. Albowiem wszystkie stoły ich pełne są rzygowin i plugastwa, tak, aż miejsca nie staje.
9. Kogożby uczyć miał umiejętności? A komu da zrozumieć co słyszał? Izali odstawionym od mleka, a odsadzonym od piersi?
10. Ponieważ podawał im przykazanie za przykazaniem, przykazanie za przykazaniem, przepis za przepisem, przepis za przepisem (קו לקו, קו לקו, צו לצו, צו לצו, tzav latzav, tzav latzav, kav lakav, kav lakav), trochę tu, trochę tam:
11. A wszakże jakoby nieznajomą mową, i językiem obcym mówił do ludu twego.
12. A gdy im rzekł: Toć jest odpocznienie, sprawcie odpoczynek spracowanemu, toć jest odpocznienie; ale oni nie chcieli słuchać.
.

קו לקו, קו לקו, צו לצו, צו לצו, tzav latzav, tzav latzav, kav lakav, kav lakav – kulturowy kontekst tej frazy wskazuje, że słowa wypowiadane były w szyderczy spoób, śmiesznym głosem, tak jakby nauka była skierowana do nierozumnych dzieci, którym trzeba przekazywać podstawy wiedzy
.

• Stąd zrozumiała rekacja niektórych ze słuchaczy zgromadzonych wokół mówiących obcymi językami
Dzieje 2:13
13 Lecz inni naśmiewali się i mówili: Upili się młodym winem.
.

• Był to znak dla niewierzących, który po spełnieniu swojej roli miał przerwać ciągłość w czasie istnienia kościoła. Warunkiem wyhamowania daru mówienia obcymi językami nie było nadejście dojrzałości (τέλειον teleion) a raczej pojawienie się w kościele braci pochodzących z pogan, mówiących obcymi językami, którzy sami zaczęli głosić Słowo Boże w lokalnych dialektach oraz zburzenie świątyni i całkowite rozproszenie Żydów (nadejście sądu przepowiadanego i głoszonego za pomocą daru mówienia obcymi językami) co nastąpiło w 70 a.d.

1 Kor. 14:22 55 a.d.
22 Dlatego języki są znakiem nie dla wierzących, lecz dla niewierzących, proroctwo zaś nie dla niewierzących, lecz dla wierzących.

Czym dar mówienia obcymi językami nie jest

Języki anielskie
Ruch charyzmatyczny jest w pełni świadomy odmiennej natury praktykowanego ”daru języków” od biblijnego standardu. Aby tą wyraźną różnicę wytłumaczyć, stworzył doktrynę ”języków anielskich” opartą na całkowicie wyrwanym z kontekstu cytacie

1 Kor. 13:1-3
1 Choćbym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący.
2 I choćbym miał dar prorokowania, i znał wszystkie tajemnice, i posiadał wszelką wiedzę, i choćbym miał pełnię wiary, tak, żebym góry przenosił, a miłości bym nie miał, byłbym niczym.
3 I choćbym rozdał na żywność dla ubogich cały swój majątek, i choćbym wydał swoje ciało na spalenie, a miłości bym nie miał, nic nie zyskam.

• Nigdzie w tym tekście nie jest powiedziane, że aniołowie mówią innymi językami niż ludzie. Związek frazeologiczny ”języki ludzi i aniołów” świadczy o czymś zupełnie przeciwnym – o wspólnych językach używanych przez ludzi i aniołów.
• W Słowie Bożym nie ma przykładów aniołów mówiących niezrozumiałymi dla ludzi językami.
• Greckie ἄγγελος angelos – oznacza zwiastuna, przekazującego wiadomość od Boga do ludzi. Z samej definicji i prostej logiki przekaz wymaga zrozumienia wypowiadanych słów.

• Greckie λαλῶ lalo to wyraz w tzw. Subjunctive Mood czyli stanie wyrażającym nieprawdopodobną możliwość. Grecka gramatyka nazywa to ἡ διστακτικὴ ἔγκλισις, „stanem wyrażania wątpliwości”. Dla kontrastu Indicative Mood nazywano ἡ ὁριστικὴ ἔγκλισις, „stanem rozstrzygającym”.

• Werset ten ma znaczenie hipotetyczne i hiperboliczne, słowa mają charakter uniwersalny. Apostoł Paweł nie mówi o sobie, słowa kieruje do kościoła. W tekście tematem przewodnim jest miłość, która jest większa ponad wszystko.
• Użyte przykłady stanowią tło dla wielkości miłości, która jest ponad wszystko i są uporządkowane w następującej kolejności:

Języki wymarłe starożytne
Ostatnią linią obrony wiarygodności współczesnego “daru języków” jest uznanie go za dar mówienia starożytnymi, wymarłymi językami. Za pomocą tej doktryny faktycznie można uwiarygodnić niemożność jego przetłumaczenia. Zawsze można powołać się na “jakiś niezbadany, istniejący gdzieś i kiedyś” język, który nigdy nie został poznany przez naukę, nie miał formy pisanej, nie pozostawił żadnych śladów swojego istnienia.

• Jest to doktryna nie mająca absolutnie żadnego oparcia w Słowie Bożym (nie ma ani jednego miejsca sugerującego o starożytnych, niezrozumiałych językach jako o darze Ducha Świętego)
• Skoro nie da się zweryfikować czy wypowiadane słowa mają jakiekolwiek znaczenie i nie da się ich przetłumaczyć osoba nie powinna go używać zgodnie z 1 Kor. 14:27-37
• Wiarygodne badania lingwistyczne nie potwierdzają tego:

William Samarin profesor językoznawstwa na Uniwersytecie w Toronto dokonał szeroko zakrojonych badań nad fenomenem glossolaliów obecnym we współczesnych ruchu charyzmatycznym pisząc:
„W ciągu pięciu lat, brałem udział w spotkaniach we Włoszech, Holandii, Jamajce, Kanadzie i Stanach Zjednoczonych. Obserwowałem klasycznych zielonoświątkowców, neo-zielonoświątkowców i charyzmatyków trzeciej fali. Brałem udział w małych spotkaniach w domach prywatnych, jak również w ogromnych publicznych konferencjach. Badałem ten fenonomen między innymi wśród Portorykańczyków z Bronxu, handlarzy wężami z Appalachów, Rosjan z Los Angeles. Przeprowadziłem wywiady z mówiącymi “językami” i zarejestrowałem na taśmie ich “dary” celem przeprowadzenia wnikliwej analizy. Po przeanalizowaniu niezliczonej ilości próbek “językowych” okazało się, że w każdym przypadku, glossolalia okazały się być nonsensem językowym. Jest to “dar” uznany przez mówiącego za prawdziwy język, nie mający jednak żadnych systematycznych podobieństwo do dowolnego języka naturalnego, żywego lub martwego.”