1 list Piotra obala mit Żydów jako narodu wybranego

Żydzi nigdy nie byli narodem wybranym, ponieważ jest to twór sztuczny o czym pisałem wiele razy. Tak naprawdę tożsamość Żydów wcale  nie jest tak jednoznaczna jak wiemy z trzech powodów:

 

1. Obecnie większość Żydów stanowią Chazarowie, czyli Żydzi, którzy Żydami nie są.

2. Żydzi to połączenie Edomitów z Judejczykami.

3. Rozpatrując to w kategorii religii judaistycznej, Żydów Judejskich  jest skąpa część. Za to jest znaczna wyznawców Talmudu czyli lucyferianizmu.

Większość zwykłych  Żydów jest albo ateistami albo katolikami żyjącymi w diasporze, którzy nie świadomie służą Talmudowi. Sam mam takich w rodzinie.

 

To nie Żydzi stali się narodem wybranym, ale Izraelici. Ci zaś nie są tożsami z Żydami. Pierwszy Żyd urodził się mniej więcej około 500r p.n Chr. Nikt nie znajdzie w Biblii wyrażenia Żyd od księgi Ezdrasza wstecz. Dokładnie wtedy kiedy Judejczycy zostali połączeni z Edomitami (Kananejczykami)

 

Kto jest więc Izraelem, gdzie sa obecni Izraelici? jak wiemy jest ich garstka częściowo w Palestynie a jeszcze chyba mniejsza w Izraelu. Gdzie są więc potomkowie Sema i Jafeta?

 

C o do Sema jest  ciekawe,że nawet żydowska wikipedia podsuwa nam prawdę   pod nos i mało kto zwraca uwagę na na ten fakt:

 

Od imienia Sema ludy wywodzące się z terenu obecnych Syrii, Izraela, Libanu, Jordanii i państw Półwyspu Arabskiego, określa się mianem Semitów. Współcześnie nazwa ta ma zastosowanie zwłaszcza do Żydów, stąd negatywny stosunek do nich określany jest mianem antysemityzmu.

 

Ktoś, kto nie lubi Syryjczyków lub Libańczyków nie może być nazwany antysemitą!!! jest na to monopol Chazarów.

 

Przejdźmy zatem do tytułowego listu Piotra. Co nam mówi Biblia o chrześcijanach:

 

“ (9) Wy natomiast jesteście “plemieniem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem odkupionym“. “abyście głosili chwalebne dzieła” Tego, który powołał was z ciemności do swojego przedziwnego światła. (10) Niegdyś byliście “nie-ludem”, teraz zaś jesteście “ludem Bożym”, (niegdyś) byliście “tymi, co nie doznawali miłosierdzia”, teraz zaś jesteście “tymi, którzy miłosierdzia dostąpili””

 

 

TO MY JESTEŚMY PLEMIENIEM WYBRANYM W PRZECIWIEŃSTWIE DO PLEMIENIA ŻMIJOWEGO.

TO MY JESTEŚMY KRÓLEWSKIM KAPŁAŃSTWEM

TO MY JESTEŚMY NARODEM ŚWIĘTYM

 

 

Kochani, to zobowiązuje. W dalszej części jest napisane:

 

(11) Umiłowani! Upominam was jako przechodniów i pielgrzymów, abyście nie ulegali złym ludzkim pożądliwościom, które walczą przeciwko duszy, (12) żyjąc wśród pogan, starajcie się szlachetnie postępować, aby patrząc na (wasze) dobre uczynki, wielbili Boga w dzień nawiedzenia za to, co wam (dziś) zarzucają jak złoczyńcom. (13) Ze względu na Pana bądźcie ulegli każdej zwierzchności ludzkiej, czy to królowi sprawującemu najwyższą władzę, (14) czy to namiestnikom, którzy z jego polecenia karzą złoczyńców i udzielają pochwały dobrym. (15) Taka jest bowiem wola Boga, abyście dobrze czyniąc zamykali usta ludziom nierozsądnym. (16) Nie (postępujcie) jak ci, którzy zasłaniają się wolnością, aby czynić zło, ale jak ludzie naprawdę wolni, jak słudzy Boga. (17) Szanujcie wszystkich, miłujcie braci, zachowujcie bojaźń Bożą, szanujcie króla. (18) Służba domowa niech z lękiem i czcią będzie uległa swoim panom nie tylko dobrym i łagodnym, ale i surowym. (19) Jest to bowiem zasługą, jeżeli ktoś z myślą o Bogu znosi przykrości, cierpiąc niesłusznie. (20) Jakaż to bowiem chwała, jeżeli znosicie policzkowanie za grzechy? Ale jest to zasługą u Boga, jeżeli znosicie cierpienia, czyniąc dobrze. (21) Do tego bowiem jesteście powołani, gdyż i Chrystus cierpiał za was, pozostawiając wam wzór, abyście postępowali Jego śladami! (22) On, “który nie dopuścił się grzechu, ani fałsz nie znalazł się w Jego ustach”. (23) Gdy Mu złorzeczono, nie odpłacał złorzeczeniem, cierpiąc nie odgrażał się, zawierzywszy Temu, który sądzi sprawiedliwie. (24) On na swoich ramionach wyniósł nasze grzechy na drzewo (krzyża), abyśmy umarłszy dla grzechu żyli dla świętości! Jego to ranami zostaliście uzdrowieni. (25) Byliście bowiem jak owce zbłąkane, ale powróciliście do Pasterza i Stróża dusz waszych.

 

Poganami są Żydzi ateiści.

Mamy dawać przykład innym, nie na wersety, ale uczynkami. Bycie naśladowcą Jezusa ma dawać owoce.

 

Podsumowując, Bóg ma zgromadzić w czasach ostatecznych Izrael i robi to. To nasz kochany Bóg Wszechmogący nas wybrał. Niech mi ktoś zaprzeczy? nie da się. Tak jest napisane w Biblii. Do niedawna nie byliśmy ludem wybranym żyjąc jak poganie. Nadszedł czas na zrzeszenie Izraela. Izrael oznacza ni mniej ni więcej z HEBRAJSKIEGO “oznacza: ten, który walczy z Bogiem.

 

Jesteśmy tez Izraelem z innego powodu. Nasze życie było dotychczas jak życie Jakuba, cwaniaka wyłudzającego błogosławieństwa, podstępnego aż do momentu naszego ukorzenia, kiedy walczyliśmy z Bogiem (Izrael oznacza: ten, który walczy z Bogiem). Bóg nauczył go pokory i w ten sposób zmienił Jakuba. Tutaj jest to fajnie opisane:

 

“Na pierwszy rzut oka wydaje się, że Jakub jeszcze się nie zmienił. Dalej kroczy drogą przemyślnego podstępu. Jednak teraz ktoś inny bawi się nim i oszukuje go. Laban, jego teść, daje mu po siedmiu latach służby za żonę nie Rachelę, którą mu obiecał, lecz Leę, której oczy są matowe (Rdz 29,17). Pierwszy raz w swoim życiu Jakub nie otrzymał tego, co chciał. Za to ktoś inny zrobił z nim, co chciał. Jakub przyjmuje jednak wyzwanie. Służy następne siedem lat w zamian za Rachelę. Jednak znowu czuje, że nie tylko on kieruje swoim życiem. Rachela jest bezpłodna. Dopiero gdy Jakub ma już 10 dzieci, Bóg otwiera łono Racheli. Rodzi Józefa. Jakub chce wrócić teraz do domu. Odpłaca Labanowi za jego oszustwo. Jest równie przebiegły i oszukuje go na jego własności. Z całym majątkiem Labana wraca do domu. Dowiaduje się, że jego brat Ezaw wyruszył mu naprzeciw. Jakuba ogarnia zatem lęk. Teraz przebiegłość już mu nie pomoże. Dojdzie do konfrontacji z jego własnym cieniem. Ezaw jest nie tylko bratem, „jest zarazem bolesnym wspomnieniem wszystkiego, co usunięte, niepokonane, niezjednane… symbolem tego, na co Jakub nie jest w stanie odpowiedzieć. Zbyt długo  nie interesowało go życie brata, zbyt długo nie odpowiadał na pytanie związane z tym życiem, a przez to brat stał mu się obcy, stał się dla niego zagrożeniem” (Funke 16f). W dojrzałym życiu jest już późno na uciekanie przed własnym cieniem. To, co stłumiliśmy i od czego się odgrodziliśmy, stanie się stale zagrażającą nam „potencją strachu”. „Możemy mówić o nieprzeżytym życiu. Tam, gdzie znajduje się dużo nieprzeżytego życia, do przemiany dąży nieudolność” (Funke 17).

Biblia przedstawia nam w znanej scenie nad Jabokiem – nocnej walce z Bogiem – konfrontację Jakuba z jego własnym cieniem oraz jego wewnętrzną przemianę. Jakub przybywa nad rzekę. Rzeka jest często symbolem wejścia w nowy etap życia, wewnętrznej przemiany, ponownego narodzenia. „Narodziny są bolesne, są bolesnym procesem, w którym życie dąży do przemiany” (Funke 18). Jakub przenosi przez rzekę swoją żonę wraz z całym swym dobytkiem, a sam wraca na drugi brzeg. W tym momencie nie potrzebuje ani żony, ani niczego, co posiada. Musi samotnie stanąć twarzą w twarz z prawdą. Jest gotów. Tej nocy dojrzewa i staje się mężczyzną. Biblia przedstawia nam dojrzewanie jako walkę. Przemienienie nie dokonuje się samo z siebie, lecz zawsze jest walką. Zdolny do wszystkiego mężczyzna wychodzi Jakubowi naprzeciw i walczy z nim. Nie wydaje się, aby miał coś wspólnego z Bogiem. Jakub nie może już go uniknąć, wykorzystując swój spryt. Musi walczyć. I walczy, walczy o swoje życie „aż do wzejścia jutrzenki”.(Rdz 32,25) A mężczyzna „widząc, że nie może go przemóc, uderzył w staw biodrowy”.(Rdz 32,26) Jakub odnosi w walce rany. Wychodzi z niej naznaczony. Wydaje się słabszy. Jego dawna pewność, która była dla niego mądrością życiową, zniknęła. Jej miejsce zajęła bezsilność. Jednak właśnie w taki sposób staje się dla wielu praojcem.”

https://sites.google.com/site/orygenesorgblog/Home/czytelnia/jakub—izrael

 

Jesteśmy Izraelem duchowo oraz genetycznie. Jesteśmy plemieniem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem odkupionym.

To dlatego przedłuża się nadejście Jezusa, ponieważ jesteśmy zbierani na całym świecie i dokonuje tego sam Bóg Ojciec Nasz.