Prawda w czasach ostatecznych. Chrześcijanie biblijni.

Chrześcijanie biblijni. Prawda dla NAŚLADOWCÓW JEZUSA CHRYSTUSA "Poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli"

„Dwa różne strumienie”

Zac Poonen

Na ostatnich kartach Biblii znajdziemy opisany rezultat dzieła Ducha Świętego – Oblubienicę Chrystusa. Widzimy tam również fałszywy owoc trudu szatana – kościół Nierządnicy.

W 21. rozdziale Objawienia Jezusa Chrystusa święty Jan pisze (wers 2, UBG): „A ja, Jan, zobaczyłem święte miasto, nowe Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, przygotowane jak oblubienica przyozdobiona dla swego męża”. Apostoł pisze dalej (w. 10-11): „I przeniósł mnie w duchu na górę wielką i wysoką, i pokazał mi wielkie miasto, święte Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga; mające chwałę Boga. Jego blask podobny był do drogocennego kamienia, jakby jaspisu, przezroczystego jak kryształ.”

Przed otrzymaniem owej wizji Oblubienicy Chrystusa, Jan ujrzał Nierządnicę – duchową cudzołożnicę, która twierdziła, że kocha Boga, ale w rzeczywistości kochała ten świat: „Cudzołożnicy i cudzołożnice, czy nie wiecie, że przyjaźń ze światem jest nieprzyjaźnią z Bogiem? Jeśli więc ktoś chce być przyjacielem świata, staje się nieprzyjacielem Boga” (Jk 4:4). To pozorne chrześcijaństwo mające pozory pobożności (poprawność doktryny), ale niemające mocy (brak życia Bożego): „Przybierający pozór pobożności, ale wyrzekający się jej mocy. Takich ludzi unikaj” (2 Tym 3:5).

Jan pisze o tym, iż widział kobietę, Wielki Babilon, matkę nierządnic, a także o głosie mówiącym, iż upadł Wielki Babilon, a jego „dym wznosi się na wieki wieków” (Obj 19:3, por. Obj 17:3,5 oraz 18:2,9).

Kontrast ten jest uderzający. Podczas gdy Oblubienica przechodzi przez ogień sądu mając blask niczym kamień szlachetny, Nierządnica zostaje doszczętnie spopielona, a jej dym unosi się pod niebiosa, ponieważ utworzona została z rzeczy ulegających zepsuciu.

Jeruzalem, czyli Oblubienica i Babilon, tj. Nierządnica to dwa systemy – jeden jest od Boga, a drugi jest „ziemski, zmysłowy, diabelski” (Jk 3:15).

Spójrzmy wpierw na Babilon. Wywodzi się on z wieży Babel, która wybudowała została zgodnie z planem ludzkim, ludzkimi siłami i ku chwale człowieka: „I mówili jeden do drugiego: “Chodźcie, wyrabiajmy cegłę i wypalmy ją w ogniu”. A gdy już mieli cegłę zamiast kamieni i smołę zamiast zaprawy murarskiej, rzekli [OD CZŁOWIEKA]: “Chodźcie, zbudujemy sobie miasto i wieżę [PRZEZ CZŁOWIEKA], której wierzchołek będzie sięgał nieba, i w ten sposób uczynimy sobie znak [DLA CZŁOWIEKA], abyśmy się nie rozproszyli po całej ziemi” (Rdz 11:3,4).

Wiele lat później król Nabuchodonozor wybudowawszy wielkie miasto Babilon będące stolicą jego wielkiego imperium światowego spojrzał pewnego dnia na owo miasto i przemówił w tym samym duchu: „Po upływie dwunastu miesięcy, gdy przechadzał się na tarasie królewskiego pałacu w Babilonie, król odezwał się i powiedział: “Czy nie jest to wielki Babilon, który ja zbudowałem [OD CZŁOWIEKA] jako siedzibę królewską siłą mojej potęgi [PRZEZ CZŁOWIEKA] i chwałą mojego majestatu? [DLA CZŁOWIEKA]” (Dn 4:26,27).

Budowa wieży Babel zakończyła się sądem. Chluba Nabuchodonozora również sprowadziła na niego natychmiastowy wyrok Boga (Dn 4:28-30). Ostatecznym końcem wszystkiego, co wyprodukowane zostało w oparciu o ludzką mądrość i potęgę ku chwale człowieka jest także sąd Boży. To, co jest czynione w mocy ludzkiej duszy przepadnie, nawet jeśli nazywane jest „dziełem chrześcijańskim”.

„To mówi Pan Zastępów: Obszerny mur Babilonu zwali się doszczętnie. Wysokie jego bramy spłoną w ogniu. Na próżno więc trudzą się narody [pracownicy ‘chrześcijańscy’?], i z powodu ognia wysilają się ludy” (Jer 51:58).

Z drugiej strony Jeruzalem jest Miastem Boga: „Lecz podeszliście do góry Syjon i do miasta Boga żywego, do niebiańskiego Jeruzalem i do niezliczonej rzeszy aniołów” (Hbr 12:22). W Starym Testamencie było to miejsce, w którym znajdowała się Świątynia Boga. Jeruzalem, miejsce zamieszkania Boga miało swój początek w Tabernakulum zbudowanym przez Mojżesza: „I uczynią Mi święty przybytek, abym mógł zamieszkać pośród was” (Wj 25:8). Tabernakulum skonstruowane zostało dokładnie według Bożego planu: „Mojżesz wykonał wszystko tak, jak mu to Pan nakazał uczynić. Tak wykonał” (Wj 40:16) [OD BOGA]. Zostało ono stworzone przez ludzi napełnionych mocą Boga: „I rzekł Pan do Mojżesza: “Oto wybrałem Besaleela, syna Uriego, syna Chura z pokolenia Judy. I napełniłem go duchem Bożym, mądrością i rozumem, i umiejętnością wykonywania wszelkiego rodzaju prac, pomysłowością w pracach w złocie, w srebrze, w brązie i w rzeźbieniu kamieni do oprawy, i w rzeźbieniu drzewa oraz wykonaniu różnych dzieł” (Wj 31:1-5) [PRZEZ BOGA]. Wybudowano je ku chwale Boga: „Wtedy to obłok okrył Namiot Spotkania, a chwała Pana napełniła przybytek (Wj 40:34) [DLA BOGA]. To, co pochodzi z Boga i czynione jest poprzez moc Bożą wyłącznie ku Jego chwale przetrwa na zawsze. Przejdzie przez ogień, lśniąc niczym kamień szlachetny, ponieważ zbudowane jest ze złota, srebra i klejnotów.

Gdy porównujemy pierwsze strony Pisma Świętego i jego ostatnie karty, odkrywamy, że dwa drzewa (drzewo życia oraz drzewo poznania dobra i zła) wytworzyły u końca czasów dwa systemy – Jeruzalem i Babilon. To, co prawdziwie zrodzone z Ducha – z Boga, przez Boga i dla Boga – pozostaje wieczne, podczas gdy to, co zrodziło się z ciała – z człowieka, przez człowieka i dla człowieka – umiera. Żyjemy dziś pomiędzy kartami Księgi Rodzaju i Apokalipsy św. Jana. I niezależnie od tego, czy zdajemy sobie z tego sprawę, czy nie, to znajdujemy się w jednym z owych dwóch systemów – jednym dążącym do wywyższania i uwielbiania Boga i drugim, który wynosi i gloryfikuje człowieka; jeden naśladujący Chrystusa, a drugi Adama; jeden żyjący w Duchu, a drugi w ciele i naturze.

Zarówno Jezus, jak i Adam usłyszeli głos Boga. Różnica leżała jedynie w tym, iż jeden z nich był posłuszny, a drugi nie. Tak też będzie, jak powiedział Jezus, i z tymi, którzy słyszą Jego głos – jeden okaże posłuszeństwo i budować będzie na skale niezachwianej na wieczność, drugi natomiast usłyszy, a jednak nie posłucha i w ten sposób zbuduje dom na piasku, którzy ostatecznie zniszczeje (Mt 7:24-27).

Te dwa domy, o których mówił Jezus to Jeruzalem oraz Babilon.

 

Tłumaczył Jacek. Dziękuję w imię Jezusa.

Zaktualizowane: 29 lutego 2016 - 20:52

3 komentarze

Dodaj komentarz
  1. Mówiąc krótko. Chrystusa się wyrzekasz, sam/-a się potępiasz.

    1. Pan Jezus sam wszak mówił, że kto nie jest z Nim, jest przeciwko Niemu i kto z Nim nie sieje, to rozprasza. Tu – chwała Bogu – nie ma żadnych odcieni szarości, żadnej niejasności, czy trzeciej drogi, jakkolwiek uparcie by ekumeniści o tym nie zapewniali.

  2. “Jeżeli chcesz się wzbogacić, stwórz swoją własną religię”. powiedział twórca scjentologii L. Ron Hubbard. A Zecharii Sitchin stworzył dzieło: „Bogowie którzy przybyli z kosmosu”. Jeśli wierzysz, ze Jezus Chrystus jest Bogiem i Twoim zbawicielem nie marnuj czasu i nie zaśmiecaj sobie umysłu.

Skomentuj Nowaja Anuluj pisanie odpowiedzi

Detektyw Prawdy, Dobra Nowina i Apokalipsa © 2015 Frontier Theme
pl_PLPolish